Suko na o laban pa, tanong sa sarili,
Sa gitna ng unos, saan patutungo?
Puso'y nag-aalangan, isip ay naguguluhan,
Dalawang landas, alin ang tatahakin?
Suko na, sa bigat ng bawat hakbang,
Sa pagod at hirap na walang katapusan,
Ngunit tandaan, sa bawat pagsuko,
Pangarap na nais, tuluyang maglalaho.
Laban pa, kahit tila walang pag-asa,
Sa bawat patak ng luha at pawis,
Nagbibigay buhay, nagbibigay lakas,
Laban pa, dahil sa puso'y may tibay.
Suko na, kung katawan ay pagod na,
Kung ang isip ay puno ng alinlangan,
Ngunit sa pagsuko, anong nawawala?
Ang pag-asang buo, ang pangarap na dala.
Laban pa, sa bawat pagsubok at hamon,
Sa kabila ng lahat, patuloy na humahakbang,
Sa bawat sugat at sakit na naranasan,
Laban pa, dahil may pag-asa pa sa dulo.
Suko na, kung wala nang makitang liwanag,
Kung landas ay puno ng tinik at hirap,
Ngunit tandaan, sa bawat pagsuko,
Hindi makikita ang tagumpay sa dulo.
Laban pa, sa kabila ng lahat,
Sa bawat pagkadapa, muling bumangon,
Sa bawat kahinaan, natututong maging matatag,
Laban pa, dahil sa puso'y may pag-asa't tapang.
Suko na o laban pa, ikaw ang magpasya,
Sa bawat desisyon, may kapalit na tadhana,
Ngunit tandaan, sa bawat pagsubok at hamon,
Mayroong pag-asa, may tagumpay na naghihintay sa dulo.
Kaya't suko na o laban pa, tanong sa sarili,
Sa gitna ng unos, saan patutungo?
Piliin ang landas na nais tahakin,
Suko na o laban pa, nasa iyong mga kamay ang bukas na darating.