Return to site

MANANATILI 

ERVIN T. DEJUMO 

· Volume IV Issue I

Tila’y wala ng katapusan ang pandemya

Dalawang taon ng kumakalat o higit pa

Lubhang marami ng sinubok ang tadhana

Itong kalaban na lubos ay di natin nakita.

 

Mga kabataa’y pilit na lumalaban

Pag-asa’y tinatanaw sa kawalan

Tanging dasal ang pinanghahawakan

Liwanag ay sisikat din sa madilim na daan.

 

Mga guro’y niyakap ang bagong sistema

Hirap ay di alintana sa mukha

Karununga’y maihatid lamang sa mga bata

Na ika nga’y sa ating bayan, sila ang pag-asa.

 

Mga mamamayang Pilipino’y kahanga-hanga

Sapagka’t mga ngiti sa mukha’y ‘di nawawala

Tunay ngang walang unos, bagyo, o pandemya

Ang titibag sa pamilyang nagkakaisa.

 

Nawalan, naiwan, nasiraan, o kahit ano pa man

Dulot ng sakunang hindi mapigilan

Pilipinas, tayo’y angat sa pagdadamayan!

Lubos man tayong nasaktan, nariyan ang bayanihan.

 

Mananatiling taas-noo kahit kanino

Di tutumba, pandemya man o mapanirang bagyo

Mananatiling ipagmamalaki ang bayan ko

Sa anumang larangan, Pilipino ako.