Pagmasdan mo ang iyong kapaligiran
Makulay at sadyang puno ng kamahalan,
Ngunit ang iba sa atin ay walang pakundangan
Sa nangyayari sa kanilang mundong ginagalawan.
Hindi natin alintana ang bigay nitong halaga
Na wari natin tama lang ang maling gawa,
Tapon dito, tapon doon
Na pati kakahuyay ating sinusuong
Sa mga illegal na madaming suhestiyon.
Noong ako’y bata pa
Nakaranas ako ng masaganang barya,
Na wari ko’y walang mandadaya
Ngunit sa huli ako’y inalipusta.
Madami man ang natuwa sa kanilang maling ginawa
Ngunit sa mata ng Ina sila ay may sala,
Hindi man ngayon ang tamang singilan
Subalit darating ang araw na sila’y hindi na pagbigyan.
Anuman ang iyong itinamin Ay iyong aanihin-
Katagang lagi sana nating paka-isipin.
Sapagkat masarap ang mamuhay ng sapat
Lalo na’t galing sa pawis ng isang matapat.
Ang Inang Kalikasan ay nagsusumamo
Sa bawat nilalang na mapagbalatkayo,
Hindi alintana ang gawaing masama
Na wari ay hindi makikita ng iba
Ngunit may isang Inang umaasa
Na mapagbago ang kanyang nilikha.
Kapatid maging mapanuri sana
Malaman natin nawa ang mali sa tama,
Hindi magandang adhikain ang galit sa kapwa
Mamuhay nang naaayon sa utos ng Ina.
Magtiwala lamang sa ating Inang Kalikasan
Marahil hindi pansin ang dulot niyang kaginhawaan,
Subalit ating alamin ang dapat para sa kanya
Nang sa gayon siya naman ay matuwa.
Maberteng puno, mala-paraisong tanawin
Yan ang bukod tanging aking naisin
Tulungan nating ibalik ang kinuha nilang lupain
Mula sa kamay ng mga dayuhang mapang-alipin.
Ating pagyamanin ang Inang Kalikasan
Tayo’y magtulungan para sa kanyang magandang kinabukasan,
Noon marahil hindi natin pa sadya na siya’y masaktan
Subalit sa kabila ng lahat tayo ay kanyang pinagbigyan.
Pasalamatan ang mga bagay na nasa ating kapaligiran
Lalong pagyamanin at lalong pangalagaan,
Upang ito’y mapakinabangan ng ating kamag-anakan
Mapa-rito o mapa-roon man.
Nawa’y magsilbing gabay ang aking kasulatan
Isapuso ang lahat ng napakinggan,
Pag-aralan ang salitang pagmamahalan,
Nang sa gayoy matuwa ang Inang Kalikasan.