Sa pagsalungat sa layo at pagkakaiba, sumasayaw ang pulang sinulid
Mula sa hagdan-hagdang palayan ng Banaue, hanggang sa mga bahura ng Palawan
Binaril ng mga kamay na nagdaala ng mga kuwento ng pagtibay
Sa mga maingay na kalsada ng Maynila, nagsisimula ang sinulid
And ritmo ng kulintang nga Maguindanao
Ang kaaya-ayang disenyong t’nalak ng T’boli
Ang mainit na alab ng sisig ng mga Kapampangan
Bawat tali ay naglalaman ng isang kulay- isang ala-ala, isang tradisyon
Ang mismong pulang sinulid ay umaawit ng isang walang hanggang himig
Isang simponya ng mga diyalekto, nagkakaisa sa pagkakasundo
Tagalog, Bisaya, Ilokano, Waray, at iba pa
Makinig at iyong maririnig, bulong ng mga wika
Ang tahimik na mga panalangin na nag-uugnay sa mga nakikita at hindi nakikita
Napapagkaisa ng tawanan sa mga piyesta, ng kahalagahan ng mga ritwal
Mula sa bulubundukin ng Luzon hanggang sa berdeng kaguatan ng Mindanao
Sa mga tulay na gawa sa kawayan at bakal, ito’y nagpapatuloy
Isang patunay sa lakas ng ating diwa
Isang pamana ng mga tawanan, luha, at pagmamahalan
Ipinamana tulad ng mga alahas, mula sa lola hanggang sa apo
Nagdaan ang mga henerasyon, ngunit ang pulang sinulid ay nananatili
Ang ating mga pangarap, saan man lumipad, itinuturo tayo pauwi
Isang tulay, isang lulan- Ang Wikang Filipino
Sa mga salitang ating winiwika, sa mga awit na ating kinakanta
Natatagpuan ng pulang sinulid ang kanyang puso