I
Bata pa siya, siling sang iya utod
May ara siya upod
Kawayan nga tunokun
Iya lang sudlon.
Sang nagdalaga siya
Buta, gibuligan niya
Lutak gipahid lang
Mata ni iyo, namuklat na.
II
Pagbalhin nila sa Talakudong
Didtu siya namana
Ang pagpamulong giuntatan
Tungod nahuya siya.
Mga ubay niya, sige samok
"Dawata ni", siyagit nila.
Likay niya di magsilbe
Pwersa nila grabe.
III
Isa ka bulan ang nag-labay,
Si Lola Pilang, nag agi
Sa balay namon, nangapi
"Nay, buligi ko. Basi mabuang ko."
Giluy-haan ni Lola siya
Human, naglungo ang mal-am.
"Ang pamulong, dawata na,"
Siyagit ni Amihan sa iya.
.
IV
Naghimo sang ritwal si Lola
Nga may panaad sa bathala,
Ang pagpamulong iya padayunon,
Kay kini, ila daw nga sulundon.
Gidawat na ni tulumanon
Pagpamulong, ipadayon
Diri sa balay, gi-umpisahan niya
Milagro nga nag ayo, balatian ta.
V
Ang ubo nga daw tambutso
Sa duga sa herba-buena, nag ayo
Ang pilas sa tiil ni Tasyo
Sa lana lang, nag ayo
Naglabay ang lima katuig
Saad ni Nanay, naipit.
Ang pagpasalamat, nalimtan.
Na-akig gid si Amihan.
VI
Gihalitan siya sa balati-an
Biskan ang baylan, indi katabang,
Medisina sa ospital, wala nag silbi
Kay ang bayad nga ihalad, iya kinabuhi
Wala nagdugay, nautdan siya ginhawa
Sa kamot ko, nabugtuan siya.
Perti hilibiun ko na daw baka
Si Nanay ko, patay na.
VII
Ang pagpamulong, indi basta basta
Kinabuhi mo, ang ikambyo nya
Kung ang tulumanon, indi matuman
Halit kag kamatayun, imo atubangon.
Sa akon pag susi kahapon
Ermentayo nagsiling sa akon,
Kalag daw ni Nanay, gidala na
Sa diwata sa ginharian nila.